Vlaams-nationaal getuigenis - Voor een breed Vlaams Front. Gesigneerd Brauns

Marcel BRAUNS - Maurits COPPIETERS
€10,00
Verzenden naar
*
*
Verzendmethode
Naam
Geschatte levering
Prijs
Geen verzendopties

Year: [1964]
Place: Diksmuide
Publisher: L. Devreese
Edition: 1st
Language: NL
Pages: 76
Condition: VG
Binding: SC

- PARABEL VAN HET FEDERALISME
Er waren eens twee huisgezinnen die, alhoewel zij beide een andere taal spraken, samen een huis gekocht hadden en samen in dat huis woonden. Zij hadden dit huis zo ingericht dat zij samen moesten eten, werken, leven : zij hadden slechts één gemeenschappelijke keuken en aten gezamenlijk hetzelfde eten ; zij hadden slechts één groot salon, met één TV-toestel en moesten samen naar dezelfde programma's kijken ; alles wat zij verdienden brachten zij samen in één kas om de uitgaven te betalen.

Weldra ontstonden er tussen deze twee huisgezinnen eindeloze ruzies en twisten, die van langsom erger werden : zij maakten ruzie over het menu dat zij zouden klaar maken ; wat het ene huisgezin graag wou eten lustte het andere huisgezin niet ; het ene huisgezin wenste spaarzaam te leven, terwijl het andere het geld graag liet rollen ; 's avonds was het telkens weer ruzie over het Televisieprogramma dat men zou uitkiezen ; het ene huisgezin hield van klassieke muziek, het andere van jazz-muziek, wat een nieuwe bron was van twisten. Vooral over de uitgaven kwam het spoedig tot hoogoplopende twisten ; het ene huisgezin verweet het andere overbodige uitgaven of uitgaven in eigen belang. De toestand werd onhoudbaar.

Toen kwam er eens een wijze man bij hen op bezoek en zij spraken hem over hun moeilijkheden. En deze gaf hen de raad voortaan ieder een afzonderlijk deel van het huis te betrekken. Zij voigden zijn raad en verdeelden het huis, zodat ieder huisgezin over een eigen appartement beschikte. Zij hadden thans ieder een eigen keuken en konden klaar maken wat zij liefst aten. leder had zijn eigen TV-toestel en eigen radio en keek en luisterde naar de programma's die hun voorkeur hadden. In de gemeenschappelijke kast storten zij voortaan alleen nog een deel van hun inkomen ter betaling van de gemeenschappelijke uitgaven, o.m. voor het onderhoud van het huis.

De ruzies hielden op en het was gedaan met de voortdurende twisten. zij waren tevreden en leefden voortaan in de beste verstandhouding. Zij konden alleen maar niet begrijpen hoe het mogelijk was dat zij niet vroeger aan deze oplossing hadden gedacht die toch zo voor de hand lag.