Scherpschuttersfeest. 1ste druk

Marcel VAN MAELE
€15.00
Ship to
*
*
Shipping Method
Name
Estimated Delivery
Price
No shipping options

Year: 1968
Place: Brussel - Den Haag
Publisher: A. Manteau
Printer: Geuze Dordt
Edition: 1st
Language: NL
Pages: 100
Condition: FN
Cover condition: G
Binding: SC
Illustrated: Omslag en typografie door Karel Martens.
Series:  5de Meridiaan

De auteur Marcel van Maele (1931) publiceerde sinds 1956 heel wat dichtbundels. Aanvankelijk als volstrekt vreemde eend in de bijt beschouwd, wordt de betekenis van deze beat-dichter de laatste jaren hoe langer hoe meer erkend. Hij publiceerde de roman Kraamanijs die in Vlaanderen druk besproken werd. Zijn toneelstuk Revolutie wordt in 1968 te Brussel in het Frans gecreëerd.
 
Marcel van Maele's schrijverscredo luidt: 'Ik, Marcel van Maele. de enige woordkunstenaar zonder broodwinning, herlaad de pijp en moedploeg een rots vol onbegrip' - Marcel van Maele is inderdaad in de eerste plaats een woordkunstenaar in de volstrekte zin van het woord. Zijn roman 'Scherpschuttersfeest' wemelt van originele woordverbindingen. onverwachte associaties, openspattende woorden, surrealistische beelden, expressionistische zinsconstructies afgewisseld met ironisch ingelaste publiciteitsteksten, graffiti, kranteknipsels, flarden letterlijk opgetekende gesprekken en poëzie. Trouw aan het tweede gedeelte van zijn credo nl. het 'moedig' te lijf gaan van het onbegrip van de maatschappij t.o.v. paria's allerhande - verwaarloosde Marcel van Maele het narratieve element in zijn roman niet. Ondanks grillige overgangen en onverwachte gedachtensprongen is dit boek niet hermetisch. Het wordt de lezer snel duidelijk dat de tekst op een geraffineerde wijze spiraalsgewijze opgebouwd werd. Het hoofdpersonage Walter werd door een scherpschutter tijdens de bevrijding aan het hoofd gewond en hierdoor treedt een storing op die resulteert in mythomanie en achtervolgingswaanzin. Alle mannelijke personages die in het boek optreden zijn daardoor te herleiden tot één en dezelfde 'ik'; alle vrouwelijke personages zijn hetzelfde meisje Ellie; alle localiteiten vallen samen; alle situaties zijn simultaan situaties. Uiteindelijk is daardoor deze gehele tekst één enkel bewustzijnsmoment zodat in feite iedere chronologie wegvalt en de opzet van het boek beantwoordt aan zijn filosofische achtergrond: een synthese van de existentiële wanhoop.